Jeanet Moorman

Een verhaal dat aanzet tot denken

Op de voorkant staat literaire thriller en op de achterkant roman. Persoonlijk zou ik het onder de romans wegzetten. Al zit er zeker spanning in en wil je door blijven lezen. Want op de vraag waarom Leen is opgesloten door zijn moeder, krijg je echt op het einde pas antwoord.
Als hij weet waarom hij zit opgesloten, laat zijn moeder hem weer gaan. Maar hij weet het niet. Zijn moeder zorgt goed voor hem, daaraan merk je wel de liefde voor hem, al is het ook dubbel want wie sluit zijn kind nou op?

Het verhaal is goed opgebouwd, je komt mondjesmaat meer te weten over de familie van Leen. Leen neemt je mee door middel van flashbacks in zijn verleden. Het verhaal wordt in de ik-vorm door hem verteld. Hierdoor ben en blijf je erg betrokken bij de 27-jarige.
Er zijn vele thema’s die in het boek voorkomen. Onder andere: keuzes maken, moederliefde, eigen mening vormen en familie.

Femmy schrijft met prachtige beeldende teksten:
“Als het erop aankomt doet hij alles voor haar. Hij wil haar beschermen. Heit ziet haar als een kano waar tijdens de bouw iets bij mis is gegaan waardoor de balans snel is verstoord. Ik snap dat niet. Ze heeft meer weg van een containerschip: met weinig oog voor ander verkeer op volle kracht vooruit. Ook nu. Ze is volledig uit koers geraakt en wankel of niet, ze weet van geen ophouden.”

Een heerlijk verhaal dat aanzet tot denken. Zowel over je eigen keuzes die je hebt gemaakt, als keuzes die de personages maken.