Beertl

Recensent: Beertl

Origineel thema

Met de leesclub de Boekenreizigers Olv Erna Eikhoudt mocht ik Moederliefde van Femmy ten Cate lezen. Deze auteur was mij niet bekend,maar deed me denken aan Renate Dorrestein, die met haar romans ook maatschappelijke thema’s naar voren bracht in een bizar script. Toen ik aan het boek begon had ik geen idee van het genre,of waar het verhaal naartoe zou gaan, maar de stijl van schrijven greep me bij de lurven en maakte dat mijn aandacht niet verslapte. Het boek heeft een originele invalshoek. Het thema dat er voor mij uitsprong was schuldgevoelens en hoe diep die kunnen doorwerken in mensenlevens. Het gevaar van geheimen en zaken niet bespreken. Hoe kwetsbaar kinderen zijn en hoe loyaal. Het boek maakt me nieuwsgierig naar de achtergrond van de schrijfster, waarbij ik enige psychologische kennis veronderstel, en maakt ook dat ik benieuwd pen naar andere ( toekomstige?) pennenenvruchten van haar.


Het verhaal gaat over Leen, een journalist die door zijn moeder is opgesloten in een kelder en pas zal worden vrijgelaten wanneer hij weet waarom ze dit gedaan heeft. Maar Leen heeft geen flauw benul. Wel veel tijd om na te denken en in terugblikken zien we flarden van zijn leven. Zijn overbezorgde moeder, zijn gemene, treiterende neefje en zijn vrijgevochten tante Agaath, zus van zijn moeder, waar hij tegen wil en dank nauw verbonden mee raakt. Zij ziet hem als haar eigen zoon,nadat ze haar dochter Rosa bij een tragisch ongeval is kwijtgeraakt. Ze is veel bezig met politiek en wil een eigen politieke partij oprichten en betrekt haar neefje bij alle facetten daarvan. Maar wat vindt Leen daar eigenlijk zelf van? En waarom laat hij zijn relatie mislopen? Wie is hij echt? Wat is de rol van zijn volgzame vader en hoe is moeder geworden hoe ze is? Wat is er gebeurd met Agaath nadat ze verdwenen is? Tot op het laatst houdt het boek je op het puntje van je stoel.